سلام محمود عزیز .

سلام برتو که نوجوان 15 ساله ای بیش نبودی رفتی و

حالا سرداری بزرگ و رشید برگشتی.

موقع رفتن شناسنامه جعلی بردی تا اعزامت کنند....

حالا  بعداز 26 سال اومدی ، تا راهنمای ما باشی .

توی مراسم تشیع تو شاهد بودم که توی اون چند لحظه که تو را روی دوش مردم می بردند ،دختری مانتویی  به احترام تو چادر سرکرد .

با اومدنت خیلی کارها می کنی و این یه نمونه کوچک بود .

محمود مهاجر عزیز یه تغییری هم در ما بوجود بیار .

بازگشت این پرستوی عاشق را تبریک می گویم .

درضمن مراسم تشیع و تدفین فرداساعت 9 صبح از مسجد الرضا  محله تختی به سمت بهشت زهرا قطعه 26 برقرار خواهد بود .

منبع :کتاب فرهنگ جبهه (آداب ورسوم)   -  صفحه: 232 

دیدار با آقا امام زمان (عج)

شهید اوحانی از منطقه برمی‌گردد تا وضع را تشریح کند و آقای کاملی هم می‌آید تا نتیجه‌ی کارها را گزارش دهد که می‌بینند آقامهدی با تواضعی عجیب، با کسی صحبت می‌کند و چشمانش خورشیدوار می‌درخشند، انگار دریایی از نور است که به یک سمت سراریز شده است و لب‌هایش با تبسمی نمکین با کسی راز می‌گویند، صحبت در حریم است و همه بی‌خبرند و باید بی‌خبر بمانند. پیک وصال آمده است و پیغام وصل دارد.
نگاه شهید اوحانی و برادر کاملی در یکدیگر تلاقی می‌کند و آن‌گاه شهید اوحانی با صدایی لرزان _ با توجه به برادر کاملی _ می‌گوید: «خداوندا....!» آقا مهدی دارد با مولایش سخن می‌گوید.
برادر کاملی و شهید اوحانی می‌گریند که یک‌‌مرتبه آقا مهدی باکری کمر راست می‌کند و برمی‌خیزد راست قامت و استوار؛ طرفی گرانبها بسته است، همین طرفه‌العین می‌ارزید به آن همه بی‌خوابی و خستگی.
شهید اوحانی حس می‌کند که بعد از این معراج باید با مهدی سخنی بگوید، اما دیگر قدرت تکلم از او گریخته است. نمی‌داند چه بگوید و چگونه؟ و بریده بریده جمله‌ای را سرهم می‌کند:
«آقا مهدی...خلاصه ...انشا‌الله ....ما را حلال کنید!».

منبع :کتاب کرامات شهدا   -  صفحه: 101